Η έξαρση εμετικών σχολίων σε συγκεκριμένα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μάλλον έχει εξήγηση τελικά.
Σίγουρα σημαντικό ρόλο παίζει το οικογενειακό περιβάλλον, ο τρόπος που έχει γαλουχηθεί ο καθένας από εμάς, οι παραστάσεις ζωής, η παιδεία μας και διάφοροι άλλοι ψυχολογικοί παράγοντες που μας έχουν μεταμορφώσει περισσότερο σε ζώα, παρά σε σκεπτόμενους ανθρώπους. Βεβαίως τα ζώα δεν έχουν το προνόμιο να ξεχωρίζουν τι είναι κακό και τι όχι. πράγμα που ο άνθρωπος το διακρίνει. Αυτή η λεπτομέρεια άλλωστε δείχνει και την ηθική κατωτερότητα του είδους μας συγκριτικά με τα συμπαθέστατα ζώα όπως είχε πει ο Mark Twain.
Στο δια ταύτα λοιπόν, μέγας παράγων ευτελούς και χυδαίου σχολιασμού στα μέσα, είναι η μεγάλη κατρακύλα που έχουν πάρει οι ζωές μας από πλευράς ενδιαφέροντος, δεν συμβαίνει τίποτα αξιοσημείωτο, οριακά αναπνέουμε πλέον. Αυτό σημαίνει πως με κάτι πρέπει να ασχοληθούμε άμεσα. Τι πιο εύκολο, απ’ τον ανώδυνο, ανώνυμο σχολιασμό των πάντων. Νιώθεις πως σε κυριεύει ένα άγχος και μια επιθυμία για άποψη σε κάθε κείμενο ή σε κάθε ανάρτηση που ανεβαίνει στο διαδίκτυο. Είτε μας αφορά, είτε όχι, έχουμε δεν έχουμε γνώση για το αντικείμενο, πρέπει να δηλώσουμε παρών.
Ο συνδυασμός πρώτης και δεύτερης παραγράφου είναι ολέθριος.
Το να μην μπορείς να πας για ένα μπάνιο, να μην περνάς καλά με το ερωτικό σου ταίρι, να μην έχεις μια παρέα να πιεις μια μπύρα στη θάλασσα, σίγουρα δημιουργούν προβλήματα ψυχικά που τα πληρώνουν από παίχτες ριάλιτι, μέχρι νέοι τραγουδιστές που έκαναν μια επιτυχία(άνθρωποι δηλαδή που δεν επηρεάζουν την καθημερινότητα μας στο ελάχιστο). Το εκπληκτικό βέβαια της υπόθεσης είναι, πως ο προσβλητικός και χυδαίος τρόπος σχολιασμού δεν θα γινόταν ποτέ κατά πρόσωπο. Η ασφάλεια που (νομίζουμε ότι) παρέχει το διαδίκτυο μας κάνεις να ξεστομίζουμε λόγια ασύλληπτης κακίας εκ του ασφαλούς(;)
Η λύση για το παραπάνω πρόβλημα είναι μια, αποκοπή. Ακαριαίο κόψιμο των βλαβερών συνανθρώπων από κάθε μορφή επικοινωνίας. Στροφή σε δρόμους και εικόνες με χαμόγελο και θετικότητα. Τίποτε άλλο. Το να παρασυρθείς στο παιχνίδι προσπαθώντας να συνετίσεις τον καθένα, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να χάσεις υπερπολύτιμο χρόνο. Έναν χρόνο που από κάποιους λείπει και από κάποιους άλλους περισσεύει. Όλοι έχουμε τα προβλήματα μας και είναι άδικο να φορτωνόμαστε κι άλλα. Το διαδίκτυο έχει φροντίσει να υπάρχει και χώρος (λίγος) για ανάπτυξη καθαρών ιδεών, εξαιρετικών τοποθετήσεων με επιχειρήματα κι όχι με ύβρεις. Αν ψάξουμε θα βρούμε αξιοπρόσεκτους ανθρώπους που κάνουν τη διαφορά στο λόγο τους και μας κάνουν να θέλουμε να τους μοιάσουμε. Με τους υπόλοιπους μακριά κι αγαπημένοι.
Γράφει ο Αλέξανδρος Παύλου
